| Nummer:oub1271 | Datum:6. Aug. 1490 | Overlevering:Editie | Vindplaats:Ostfriesisches Urkundenbuch, II, S. 315, nr. 1271 |
Denkschrift des Propstes Johannes vom Kloster Barthe über die Uebergriffe und den Schaden, der dem Kloster von den Einwohnern von Nortmoor zugefügt wird.
Johannes, proest to Berth, make kundich unde openbar mynen nacomelinge myt desen mynen scryften, dat die van Nortmor altyt in vorleden tyden onsen convent overlastich weest synt; in den irsten dat sy des convent berne(!) tusken Nortmormer strate ende des convents groten swage(!) beneden der wys irste innemen mede to bruken mytten convent ut vruntscappen, unde daerna myt walt, unde kosten her Aynt[*] groten arbeyt unde terynghe ende my noch meer darut te brengen, ja ende hebbe noch een part myt onrecht beholden. Vortan plegen sy den convent unde susteren seer overlastich te wesen in onsen vorwerch tor Wyes. Wanneer sy den dyck plegen te bescauwen, so plagen sy in dat vorwerch te lopen, eten unde dryncken te eysken; ist, ment em niet en gaf, so nemen sy die kesen, unde seyden, onse dyeken duechten nyet etc., unde dwengen em also vake 5 of 6 kannen biers af unde eten, unde alle jar meer unde meer, dat sy em ten laetsten afdrongen alle jar een 1/2 ton biers, unde mosten em eten toegheven een scuncke; vortan panden sy eer cleder af, wanneert em lustet, ende went die sijle dar lath unde weth hert by den vorwerch hen, so lieten sy des nachtes die boemen open staen, als sy dardor dreven, unde als onse besten dan utlepen, plegen sy die te scutten, unde liep eer goet darin, wy mosten swygen, dat wy veel onluest hadden van den wegen ende sylen; wanneer die sile byrydich wordt, so liepen onse fenen onder myt water, sy wolden ons niet helpen, so heb in die sile unde wech van dar ghebracht mytter lichte unde arbeyt, unde op myn eygen kost, unde vortan wordt em soget, alss ons unde dat convent mochte liever 2 hundert Rinsche gulden sculdich wesen, dan die sile unde wech dar weder bynnen hebben. Darom syet toe na mynen doot, dat sy die dar niet weder in brengen, unde spaert gheen gelt vor dit unde ander rechten te verdedingen. Darna als ic irste prost worden was, so wolde ic heben, dat sy bewysen solden, warom wy em dese 1/2 ton biers gheven solden, want by dwange was ic em niet sculdich, secundum Panormitanum in cap. cum ecclesia: de causa possessionis et proprietatis, [*] et in cap. abbate: de verborum significatione, [*] ja sy mosten een rechtweerdighee sake seggen, warom wyt em sculdich weren, als ghescreven steet: arg. de fide instrumentorum, cap. ei cautio;[*] so brachten sy geen beter sake by, dan dat onse koen unde beesten mogen onbetroevt gaen in eren hamrick sonder meene werck vor sunte Jorien unde na den hoyingen unde eer beesten niet in onsen campen, unde dit heb ic vertan alsus believet ende alsus gheholden, unde alle jar 1/2 ton biers op Nortmoir bestelt, wanneer si ore beesten niet verdryven. To een teeken der waerheyt heb ic myn segel ghehangen an desen brief, int jaer 1490, [*] ipso die Sixti.
Auf der Rückseite: Ic vermoede my, dat na mynen tyden die van Nortmoir scalk maken sullen unde ander sahen yegen onsen convent soeken, als die ander onsen naboren doen unde seggen van bollen unde beerswynen te holden, dat wy niet sculdich syn te doen ende oick by her Aynts tyden unde mynen tyden niet scien is, ja doe ic irste to Berth quam, doe wolden som van Nortmoir seggen, dat wy die 1/2 tonne biers em geven darom, dat sy alleen dat zijlerecht holden etc., men des dancken wy em nyet, ja sy en verwarent niet wael unde holden quade dyken unde quade sylediepen, dar wy oick grote scaden van lyden, unde in vorleden tyden plegen die van Nortmoir ons seer overlastich te wesen, men ic hebbet alle op enen gueden vreden bracht myt wegen, dyken unde silen, unde alle wail bebreft, unde dat heft ons veel arbeyds unde geldes ende tydes gecost, meer dan ic seggen kan; konde ghyt vortan verdedingen, dar mogen ghy om sien. Hec anno quarto, in profesto Luce (17. Oktober).
Auf der Rückseite: Ic vermoede my, dat na mynen tyden die van Nortmoir scalk maken sullen unde ander sahen yegen onsen convent soeken, als die ander onsen naboren doen unde seggen van bollen unde beerswynen te holden, dat wy niet sculdich syn te doen ende oick by her Aynts tyden unde mynen tyden niet scien is, ja doe ic irste to Berth quam, doe wolden som van Nortmoir seggen, dat wy die 1/2 tonne biers em geven darom, dat sy alleen dat zijlerecht holden etc., men des dancken wy em nyet, ja sy en verwarent niet wael unde holden quade dyken unde quade sylediepen, dar wy oick grote scaden van lyden, unde in vorleden tyden plegen die van Nortmoir ons seer overlastich te wesen, men ic hebbet alle op enen gueden vreden bracht myt wegen, dyken unde silen, unde alle wail bebreft, unde dat heft ons veel arbeyds unde geldes ende tydes gecost, meer dan ic seggen kan; konde ghyt vortan verdedingen, dar mogen ghy om sien. Hec anno quarto, in profesto Luce (17. Oktober).
